Για τον Ιάσονα μου

Γυρνά η ελπίδα πίσω όταν σε βλέπω
σαν ρέμα καθαρό σε απάτητο βουνό
Ίσως δεν είναι βέβαιο το τέλος,
του κόσμου ο χαμός.

Μα πώς να προστατεύσω απο τον όχλο
ό,τι μας κάνει όμορφους
Αν φύγουμε, αν χαθούμε;
Να μην γνωρίσουμε καμία
από τις θεωρείες των ανθρώπων.

Κύριοι του εαυτού μας
Με τσέπες που χωρούν καρπούς
Φέρε τα εργαλεία σου, σκάψε τη γη
Να φτιάξουμε κάτι που ζεί
Αληθινή κληρονομιά